Samen Groeien

uit: http://www.judithprakken.blogspot.com/
Het was toch erg spannend: het eerste jeugd-leiders-trainingsweekend...

Al vanaf 2001 wordt er met de kerkleiders gewerkt en al snel werd ook het zondagschoolwerk voor de kinderen opgezet. Maar tot dit jaar beperkte het jeugdwerk zich tot één jeugdweekend per jaar in drie verschillende dorpen, waar de tieners en jeugd bij elkaar kwamen en daarna weer uit elkaar gingen.

Maar vorig jaar ontwikkelde zich vanuit de jongeren van de dorpen zelf, de wens om vaker samen te komen en daar ook gericht materiaal voor te hebben. Wilfredo en ik gingen op zoek en stuurden werkboeken naar drie dorpen, maar: hoe wisten ze hoe ze hiermee moesten werken, hoe met de jongeren om te gaan en thema´s aan te kaarten die beter bij hun eigen realiteit horen? Dus zagen we de noodzaak om niet alleen jeugdweekenden te organiseren met de hele groep, maar juist de leiders, en potentiële jeugdleiders, apart te nemen en ze deze zaken te leren.

Tja, hoe doe je dat? Wij hadden dat ook nooit eerder gedaan. Het werkmateriaal voor jongeren dat je in de christelijke winkels vindt, is meestal gericht op de stad, niet alleen de thema´s maar ook het werkmateriaal dat je erbij nodig hebt. Denk maar eens aan kopietjes maken, werkboeken voor de leerling, balonnen, enz. Wat moet je ermee als je in een dorp woont, waar je in het plaatselijke winkeltje nauwelijks wat zeep, kaarsen, koekjes en blikjes kunt halen? Waar geen licht en helemaal geen kopieermachine zijn, en waar sommige voorbeelden uit het boek boven het voorstellingsvermogen van de jongeren uit gaat? Stel je voor dat je als voorbeeld “de zee” neemt: de meeste jongeren van het binnenland van de Andes heeft de kustlijn nog nooit gezien! Maar tegelijkertijd zijn ze weer zo dichtbij de praktische voorbeelden, die Jezus aanhaalde in zijn gelijkenissen over het bewerken van de akkers.

Dat was dus even zoeken. Nadat we uiteindelijk een redelijk werkboek hadden gevonden, moesten we de nieuwe jeugdleiders leren om ermee te kunnen werken en ook alternatieven te bieden, als er materiaal werd gevraagd dat in hun dorp gewoonweg niet te krijgen is. Daarvoor zijn we afgelopen weekend bij elkaar gekomen hier in Cajamarca. Voor sommigen wel een behoorlijk ritje: Angelita moest eerst twee uur lopen voordat ze vier uur verder ging met de bus, uit Malat kwamen ze met de melkbussen-wagen en vanuit Oxamarca is het met openbaar vervoer al gauw 7 uur reizen.

We verbleven vanaf vrijdagavond tot zondagmiddag in de kerk van Elsy, waar ook de kindereetzaal (comedor) van Pan de Vida functioneert (www.pandevida.nl). Terwijl ma Froukje hard in de keuken voor ons eten zorgde, konden wij ons volledig concentreren op het geestelijk voedsel. Vanaf het begin was het keihard werken, elke activiteit had het doel hen ideeën te geven hoe ze het zelf met hun jongeren konden uitwerken:

• Hoe kan ik een film interactief maken, door middel van inhoudelijke vragen?

• Hoe kan ik leerzame maar ook leuke spelletjes doen, zodat ze al spelend elkaar en God leren kennen?

• Hoe kan ik een les uitwerken en nagaan of het begrepen is?

• Hoe kan ik het materiaal van mijn omgeving gebruiken om de les interessanter te maken?

• Hoe moet ik omgaan met leiderschap, trots en vertrouwen?

We waren met z´n 13en, een groepje waarin je ook meer met elkaar kan delen dan in een groep van 50 tieners in een jeugdweekend. Het is mooi om te merken hoe we ervaringen met elkaar konden delen en elkaar konden bemoedigen, zoals ons jaarmotto zegt: “No Retreat, No Surrender!” (terugkeren nooit, opgeven nimmer)

WILFREDO EN JUDITH