donderdag 4 oktober 2012

Verjaardag in Jelic


Verjaardag van de kerk van Jelic

Gistermiddag zijn we teruggekeerd van onze reis naar Jelíc.
Josué was uitgenodigd voor de verjaardag van de kerk in Jelíc en men vroeg ons ook om te komen. Dit is één van de kerkjes waar we sinds 2001 mee werken en die het verste weg van Cajamarca ligt. Nu kunnen we er met de auto komen en doen we het met eigen vervoer in 5,5 uur. Als de broeders naar Cajamarca komen, moeten ze vaak een dag eerder vertrekken.

Groep die uit Oxamarca kwam lopen: 9 uur lopen!
Bij een verjaardag van de kerk wordt er meestal ook een vigilia (nachtbidstond) gehouden en tot nu toe hadden we dat nog niet meegemaakt. We gingen zaterdagmorgen om 7 uur weg en kwamen rond 12 uur aan, dus mooi op tijd voor het middageten. Het eten in de campo(binnenland) bestaat meestal uit aardappels en gebroken graan, wat als rijst wordt gekookt en erwten met eventueel een stukje cavia of kip. Als er groente wordt verbouwd, is dat om te verkopen op de markt. Men weet vaak niet hoe groente klaar gemaakt kan worden en bovendien houden de meeste Peruanen niet van groente: dát is voor de konijnen. 

Lekke band

Josué zou een serie Bijbelstudies geven, maar toen wij vertelden dat we ook zouden gaan, werd er snel een Bijbelstudie overgeheveld aan Ger. ‘s Middags begonnen de Bijbelstudies. Er kwamen mensen uit verschillende dorpen om onderwijs te ontvangen. Sommigen hadden 9 uur gelopen om bij dit feest te kunnen zijn. Tijdens de middagpauze werden we geroepen, want men hoorde de linkervoorband van de auto leeglopen. Er zat een stukje ijzerdraad in. Op veel plaatsen onderweg wordt elektriciteit aangelegd en daarbij vallen nogal eens resten ijzerdraad op de weg. Ik had eens gehoord dat een gaatje in een band soms tijdelijk gemaakt kon worden door er een grotere spijker in te steken, die dat gat dicht. Omdat een bandenreparateur op 2 uur rijden-afstand was, besloten we om het uit te proberen. De reserveband werd er tijdelijk op gezet, maar die is kleiner dan de gewone banden en niet erg handig voor deze binnenweggetjes, dus als het zou lukken zou het fijn zijn om met de gewone band met de noodreparatie terug te rijden. Er werd een spijker in de band geduwd en een soort velpon er bovenop.

De volgende dag was de band nog hard. Zondagmiddag werd deze originele band er weer op gezet en toen de volgende morgen deze band nog hard bleek te zijn, hebben we het aangedurfd om met de band, voorzien van de spijker-noodreparatie terug te rijden naar Cajamarca. We zijn na 5 ½ uur rijden goed aangekomen. Heel bijzonder.

Nachtbidstond

Josue en Ger tijdens de nachtdienst
Zondagavond was dus de nachtbidstond. Omdat we de volgende dag weer terug moesten rijden, gingen wij al om 22.00 uur naar bed. Achteraf bleek dat verschillende mensen bij toerbeurt naar bed gingen. Velen slapen gewoon met hun hoofd op de rugleuning voor hen. Ze worden allemaal wakker als er gezongen wordt en slapen daarna weer verder. De preek door Josué is dan ook aan het begin van de avond gehouden toen de meeste mensen nog redelijk wakker waren. Je moet bedenken dat de mensen in Jelíc meestal voor 21.00 uur naar bed gaan. Er is daar (nog) geen elektriciteit en om half 7 is alles donker.

Om 3.00 uur ‘s nachts kwamen een paar broeders onze slaapkamer binnen. Daar stonden 3 bedden. Eén voor Josué, een ander bed voor Jhonny (zo schrijft men Johnny hier) en één voor ons. Ger sliep vast en ik hoorde dat ze aan Josué vroegen of er niet een film gedraaid kon worden…. We hadden op zaterdagavond buiten een film gedraaid en voor  de afwisseling wilden ze tijdens de “vigilia” om 3.00am nog  graag een film zien. Josué was zo wijs om dit verzoek af te wimpelen. Een kwartiertje later kwam een broeder bij Josué, die lekker lag te slapen. “Hermano(broeder) Josué, schuif es een eindje op”. “Ga maar aan de andere kant liggen”, bromde Josué en sliep verder. De broeder stond na 2 uurtjes weer op om verder te gaan met de vigilia.

Ondanks de onderbrekingen hebben we best lekker geslapen. Zelf nemen we altijd onze eigen lakens en een slaapzak mee, waardoor we geen last hebben van de vlooien, die altijd ruim aanwezig zijn. Voor gasten die met ons meegaan hebben we vlooienpoeder mee. Dat werkt ook prima.

De geestelijke winst van zulke dagen merken we later. We hebben veel goede gesprekken gehad. Vooral de leidinggevende broeders maken gebruik van de mogelijkheid om allerlei problemen door te spreken. Verder is er een behoorlijk aantal  Bijbels verkocht en we hebben veel mensen kunnen bemoedigen alleen al door er te zijn. In die afgelegen dorpjes komt er nauwelijks bezoek en al helemaal niet van mensen uit de stad. Wijzelf genieten heel erg van de mensen en van de prachtige natuur die overal aanwezig is.