God verliest de controle nooit

God is trouw

Groeten uit Huancayo 1985

Het is meer dan 35 jaar geleden, dat we voor de eerste keer uitgezonden werden naar Perú met ons hele gezin. Er is heel veel gebeurd in die 35 jaar, maar de trouw van God hebben we door alles heen gemerkt. Je kunt meer daarover lezen in ons blog: Een droom voor Peru.

Begin dit jaar waren in Nederland voor het 50-jarig jubileum van Zending & Gemeente. Die viering hebben we moeten missen, omdat Ger ziek werd en later overleed. Tijdens het verblijf van Ger in het ziekenhuis, heb ik de beslissing genomen om niet meer definitief terug te gaan naar Perú. Ik heb vooral gemerkt dat wij veel kunnen plannen, maar dat het vaak anders gaat. God verliest de controle echter nooit.

Afscheid nemen van PERU

Voorganger Godo en zijn vrouw Teresa. 

Goede vrienden uit Cajamarca

Bij terugkomst in Cajamarca in mei van dit jaar, was het een hele nieuwe situatie, zonder Ger, in een nieuw huis, waar we graag samen nog een tijdje in hadden gewoond. Maar ook confrontatie met ziekte en overlijden van mensen, die ons na stonden en frustratie bij de afhandeling van administratieve zaken. Echter, ook warme ontmoetingen met mensen, die ook verdrietig waren om het verlies van Ger, maar blij voor hem dat hij nu een betere woning heeft.

Ik ben teruggekomen met een enkele reis naar Nederland, waar 4 van onze kinderen en 9 van onze kleinkinderen wonen. Ik woon weer in Eindhoven, waar nog veel vrienden en bekenden zijn. Vanuit hier wil ik regelmatig een paar maanden naar Perú reizen, mijn huis staat klaar voor ontvangst. Maar ook op afstand kan ik door de moderne communicatiemiddelen contact houden met de mensen, die me zo lief en dierbaar zijn geworden.

Heel hartelijk dank

Bezoek aan Oxamarca in het binnenland in september.

Vanuit het diepst van mijn hart wil ik de gemeentes en alle mensen bedanken, die door de jaren heen ons gedragen en gesteund hebben bij het werk, wat we namens jullie mochten doen in het prachtige land Perú. Het werk gaat door, maar nu zonder ons. Ik heb op vele manieren afscheid mogen nemen, maar met de belofte dat ik terug zal komen, zodra dat kan en de Heere dat wil en wij leven.

PERSOONLIJK

Eén van de afscheids-etentjes. L-R: Wilfredo, Judith, 

Luz en Pim (Nederlandse ijscoman), ik, Ger´s revalidatiearts Ruby,
Elsy en Lucy, onze hulp en rechter hand.

In oktober heb ik afscheid genomen van het leven in Perú zoals we dat tot nu toe hebben gekend. We gingen voor korte periodes naar Nederland, maar woonden het grootste gedeelte van het jaar in Cajamarca. Ook al weet ik dat het goed is om weer in Nederland te wonen en ik merk dat God mij daarin leidt, mis ik ook de warme vriendschappen die we in bijna 20 jaar in Cajamarca hebben opgebouwd; en natuurlijk onze dochter Judith, schoonzoon Wilfredo en kleindochters, die we jaren als buren hebben gehad. Gelukkig heb ik regelmatig contact, zoals deze week, toen een jonge leider van Jelic, een klein dorp diep in de bergen, mij belde voor advies.

GEBEDSPUNTEN

Op de airport is een groep vrienden me gaan uitzwaaien
en hebben we samen gebeden.

• Ik ben dankbaar voor het bijzondere afscheid in Cajamarca en de warme ontvangst door onze kinderen en kleinkinderen.
• Ik wil vooral God danken voor de jarenlange geestelijke en praktische ondersteuning door kerken en personen.
• Bid zodat ik me weer kan invoegen in de Nederlandse samenleving en ook hier Gods weg met mij weer kan vinden.

PROJECTEN:
De planning is om regelmatig een paar maanden naar Perú de reizen. Ik wil graag de projecten van schoolspullen en beurzen blijven bijstaan waar nodig, zolang dat nog kan. Ik kan dan “onze mensen” van het binnenland ook weer zien.

Mocht je hier een gift voor willen overmaken, dan kan dit via Zending&Gemeente NL33 INGB 0002 0476 78. Vermeld erbij: schoolproject Wilfredo & Judith.

Ik wens allen een gezegend Kerstfeest en een goed Nieuwjaar, een jaar dichter bij de wederkomst, waar we naar uit mogen zien.