Voortzetten van het werk

Onderwijs in het binnenland 

Vorig jaar hebben we het organiseren van de conferenties aan de voorgangers Gilmer en Marciano overgedragen en dat blijkt goed te werken. Toen de evangelische kerken ontstonden in Latijns Amerika werden naast de feestdagen van de verschillende heiligen uit de Katholieke Kerk, ook het kerkelijk jaar min of meer afgeschaft. In de evangelische kerken wordt nauwelijks aandacht besteed aan het kerkelijk jaar. Kerst wordt wel gevierd en ook Goede Vrijdag, maar Pasen en Pinksteren zijn wat ondergesneeuwd. Maar wat wel ieder jaar groot wordt gevierd is de “verjaardag” van elke kerk. Gilmer en Marciano gebruiken die gelegenheid om dan één of twee dagen Bijbels onderwijs te geven en de kerken in de wijde omgeving daarvoor uit te nodigen. Het zijn goede gelegenheden om elkaar te ontmoeten en gezond onderwijs te horen en dat blijft heel erg nodig, wegens het grote “aanbod” van verschillende sektes die in het binnenland verwarring zaaien. Verder blijven wij het werk van Wilfredo en Judith ondersteunen bij hun reizen naar het binnenland.

Rehabilitatie van kinderen

 

Angel bij zijn geboorte

Doordat we nu minder vaak naar het binnenland gaan, hebben we het laatste jaar geen nieuwe kinderen gevonden, die in aanmerking kwamen voor hulp via het Lilianefonds, dat gericht is op rehabilitatie van kinderen onder de 18 jaar. Een jongen uit Sucre, die al langer medicijnen krijgt via het Lilianefonds om zijn epilepsieaanvallen te controleren, helpen we nu vanuit de algemene fondsen, omdat het programma niet minder dan 5 kinderen per organisatie wil ondersteunen. Een paar jaar is het erg moeilijk geweest om hem te helpen, omdat hij in de puberteit zat. De medicijnen hielpen nauwelijks. Intussen is Juan (niet zijn echte naam) door deze periode heen en gaat het beter met hem. 

Angel 5 jaar oud

Ongeveer 8 jaar geleden kwamen we in aanraking met een baby die een ernstige vorm van hazenlip had. Hij is toen hier in Cajamarca geopereerd en iedere 2 jaar gecontroleerd en verder behandeld door hetzelfde Duitse team. Roberto zit intussen in de 4e klas van de lagere school en doet het heel goed. In juni is hij voor één van de laatste operaties geweest. Er worden dan ook adviezen gegeven i.v.m. spraak en eventuele correctie van het gebit. Het zijn complexe operaties en het is geweldig als we iemand kunnen helpen om toegang te krijgen tot deze programma’s. De mensen in het binnenland krijgen op het gebied van de gezondheidszorg slechte of geen informatie als er aangeboren afwijkingen of syndromen voorkomen, om van behandeling of medicatie maar te zwijgen. Door ons regelmatige contact met de voorgangers in het binnenland kunnen we blijven bemiddelen op dit gebied.

Gemeente in Cajamarca

Vooraan liggend Godo en Teresa
tijdens een huwelijksconferentie

In Cajamarca, waar we wonen, zijn wij lid van de “Vrije Broeders”, een soort Vergadering van Gelovigen en daar hebben we vanaf het begin ons geestelijk dak gevonden. Het is een charismatische gemeente. De broeders zijn werkelijk vrij. We kunnen inbreng hebben en mogen bijdragen in het welzijn van de kerk. Het voorgangerechtpaar Godo en Teresa hebben een paar keer in het binnenland huwelijksconferenties gehouden, waar veel echtparen van “onze” mensen erg veel aan gehad hebben. Ook Alicia, die vanaf het begin het kinderwerk voor de kinderleiders van het binnenland ontwikkeld heeft, hebben we in deze gemeente leren kennen. Voor onze mensen van de campo is deze kerk een plaats waar ze terecht kunnen, als ze geen familie in de stad hebben en toch een nacht in Cajamarca moeten doorbrengen. We hebben immers verschillende conferenties in Cajamarca gehouden, waarbij we gebruik mochten maken van alle installaties: keuken, zaal en slaapzalen van de kerk. We zijn erg blij met dit geestelijk thuis.

Hiernaast spreekt Ger regelmatig op uitnodiging van andere kerken in de stad. 

Verkiezingen

Verkiezingsreclame op de muren in de stad

In oktober zijn er verkiezingen voor regionale leiders en burgemeesters van de provincies en districten. Er worden agressieve campagnes gevoerd. Alleen al voor het burgemeesterschap van Cajamarca hebben zich meer dan 100 mensen kandidaat gesteld. Die worden hier gekozen door de burgers, en beloven zo veel mogelijk militanten dan hun partij in de gemeente werk te geven. De vorige partij moet er dan uit en zo beginnen we elke 4 jaar van voor af aan met alle projecten. Veel stemmen probeert men te halen door zelfs met vrachtwagens het binnenland in te gaan om rijst, olie, kleding enz. uit te delen om zo kiezers op hun hand te krijgen. Het is zelfs bekend dat sommige kandidaten vanuit de gevangenis hun campagne organiseren. Vaak zitten zij gevangen vanwege hun banden met de drugshandel. Gebed voor de overheid, zoals Paulus ons in Romeinen voorhoudt, is zeker niet overbodig.

Hartelijk dank voor jullie gebeden en gaven om te blijven investeren in het volk van Peru.

Discipelschapstraining

Nadat de schoolpakketten klaar gemaakt en uitgedeeld zijn, de ouders met de leerlingen van de middelbare school hier zijn geweest voor een beurs, hebben we voorbereidingen getroffen voor een lesdag in Cajamarca met alle voorgangers.

Lesmateriaal

In de kerk waar we hier in Cajamarca lid van zijn, is een discipelschapscursus ontwikkeld, waarvan wij de eerste boekjes al een paar jaar gebruiken in de dorpen in het binnenland (campo). De eerste lesboeken gaan over het leren kennen van Jezus en het belang van lid zijn van een gemeente. Deze boekjes worden gebruikt om doopkandidaten voor te bereiden op de doop in vier maanden tijd vanaf het moment dat ze interesse krijgen in het geloof. Het was voor de mensen in de campo wel een hele omschakeling, want ze waren gewend om zich zonder voorwaarden te laten dopen. Vaak was het daarna ook weer gemakkelijk om af te dwalen. In het kader van meer structuur aanbrengen, teneinde stabiele gemeentes te vormen, leek het ons goed om deze cursus in te voeren.

In oktober is er altijd een vergadering van de beide gemeentes van Sucre en Oxamarca en hun buitenposten (anexos), in totaal 17 kerken. Tijdens de vergadering van oktober 2013 werd de wens geuit dat onze voorganger in Cajamarca, Godofredo Rubio, een lesdag zou verzorgen voor alle leiders van deze kerken en het hele discipelschapsprogramma zou uitleggen. Godofredo heeft samen met een Engelse zendeling, die hier ook nog in onze tijd was, de hele cursus bedacht en uitgewerkt. De eerste boekjes zijn getiteld “leven” en “vriendschap”, daarna komt “volwassenheid”, karaktervorming met als basis de brief van Jacobus. Daarna “bedieningen en bekwaamheden” en als laatste les “zending”. Het lesmateriaal heeft een enorme vlucht genomen, want er zijn duizenden boekjes van verkocht en intussen is het ook in verschillende talen vertaald, tot zelfs een taal/dialect in India toe, maar dit terzijde.

Godo geeft les

De meeste kerken waren vertegenwoordigd in hun leiders, maar sommigen lieten het toch weer afweten, iets wat steeds weer moeilijk is te begrijpen, of liever gezegd te accepteren, daar zij zelf de wens tot zo’n cursusdag hadden geuit en per brief met handtekeningen hadden bevestigd.

Toch is het een enorme bemoediging dat de meeste leiders hun huis en land laten liggen om naar de stad te komen en te meer te leren. Het werd een grote uitdaging voor alle kerken om met dit materiaal te werken. Het is eenvoudig te gebruiken en ook te gebruiken als evangelisatiemateriaal. Vooral de beide voorgangers van de centrale kerken, Gilmer en Marciano, zagen het helemaal zitten om het toe te passen in hun kerken. Niet alleen met gemeenteleden, maar ook met de tieners van de eetzaal van Pan de Vida of met een groep belangstellenden, die (nog) geen beslissing hebben genomen om Jezus te accepteren als hun Verlosser.

Deelnemers aan de cursus

De volgende dag hadden we een vergadering waarin de plannen werden besproken voor dit jaar. Wilfredo en Judith maakten hun data bekend voor bezoeken en jeugdweekenden en ook de seminars voor de zondagschoolleiders werden bekend gemaakt. Gilmer en Marciano hebben bezoeken gepland aan de verschillende buitenposten waar dan van de gelegenheid gebruik wordt gemaakt om een lesdag, of soms zelfs twee in te plannen. De leiders van die anexo (buitenpost) bepalen zelf de thema’s en nodigen de spreker uit, die zij dan graag willen horen. Het is een enorme vooruitgang dat dit dus allemaal doorgaat, ook zonder ons. Wij kunnen eventueel ook naar zo’n korte conferentie gaan of niet als het te ver of te veel is, en dat is ook erg fijn.

Intussen heeft Gilmer al weer opgebeld om een aantal boekjes van “leven” en “vriendschap” op te sturen, want hij heeft nu al lesmateriaal te kort. Wat een voorrecht om op deze manier bij het werk betrokken te blijven. 

Begin juni komt een jonge voorganger, Pablo, uit het zuiden van Peru, uit de streek van Puno voor 2 weken naar Cajamarca, het noorden van Peru. Hij heeft een Bijbelschool gevolgd en daarna een studiejaar gehad in Costa Rica, waarna hij samen met zijn vrouw weer terug is gegaan naar het dorp waar hij in het departement Puno vandaan kwam. Hij ondersteunt daar verschillende kerkjes, zoals die in ons gebied zijn en vroeg ons om financiële ondersteuning. Omdat dit op een in verre regio van ons vandaan is, hebben we echter gedacht dat het goed zou zijn als hij een week mee zou lopen met Marciano en een week met Gilmer, zodat hij zou kunnen zien hoe zij leven en werken. Hun situatie is enigszins te vergelijken met de zijne, dus we denken dat een uitwisseling van ervaringen constructief zal zijn voor de bediening van Pablo. Wij hebben de reiskosten toegezegd en verder zullen de voorgangers Marciano en Gilmer zorg dragen voor zijn onkosten tijdens deze 2 weken. We zijn heel erg benieuwd hoe dit experiment zal verlopen.

In Cajamarca maken we actief deel uit van de plaatselijke gemeente en mogen we de leiding vooral ondersteunen met raad, of soms alleen maar met een luisterend oor. Problemen ontbreken nooit, niet in de stad en ook niet in de campo, maar we zien ook mensen groeien in zelfstandigheid en dat is iets om heel dankbaar voor te zijn.

We hopen dat u blijft bidden voor stabiliteit in de gemeentes in de campo, bescherming voor valse leringen en een diepere relatie van de leiders met de Heer en met elkaar.

De scholen zijn weer begonnen

Schoolpakketten

De regentijd is nu echt begonnen. Het regent pijpenstelen. Gelukkig is het vaak ‘s morgens prachtig weer en kunnen we in de zon ontbijten, maar vanaf het middaguur dalen de wolken op de bergen en begint het te regenen en de temperatuur te dalen. Om deze reden gaan we in de regentijd niet naar het binnenland, maar soms is dat niet te vermijden. Deze week kwamen ze van het binnenland naar Cajamarca.

Klaar om uit te delen

De scholen zijn weer van start gegaan. De afgelopen week zijn we druk geweest met het tellen van schriften, pennen, potloden en dergelijke voor het programma “schoolpakketten”. In totaal krijgen 114 kinderen begin volgende week een basispakket schoolmaterialen. Samen met Ger hebben we de pakketten voor de verschillende dorpen. Voor de nog missende materialen, moesten we weer naar Cajamarca. Omdat we nu buiten de stad wonen, is boodschappen doen in de stad toch een organisatie, want dan doen we tegelijkertijd wat andere zaken, natuurlijk.

Beurzen voor de middelbare school

In “plunjezakken” gaat alles mee naar hun dorp

Naast de schoolpakketten geven we voor de leerlingen, die daarvoor in aanmerking komen, een beurs voor de middelbare school. Toen we begonnen met dit werk waren er slechts 2 middelbare scholen in ons werkgebied. Intussen zijn er ongeveer 4 bijgekomen en we stimuleren de ouders om hun kinderen naar de middelbare school te laten gaan. Het niveau is op sommige plaatsen niet erg hoog, maar het is in elk geval een opstap naar een opleiding en visie voor een beter leven. Vooral meisjes stimuleren we, en elk jaar zijn er een paar meisjes bij die de middelbare school afmaken. Voor het in aanmerking komen voor een beurs zijn er wel een paar voorwaardes: ze moeten gemiddeld een 14 (in NL. 7) halen op hun rapport, ze moeten actief deelnemen aan het programma van de kerk, meedoen met het jeugdweekend bij hun dorp en de ouders moeten op de gestelde tijd een lijst met de uitgaven inleveren om te laten zien waar ze het geld aan hebben besteed. Dat laatste is vooral om er zeker van te zijn dat het geld wordt besteed voor schoolmiddelen en niet voor de aankoop van bijvoorbeeld een schaap. Het hele programma is opgesteld samen met de pastores Gilmer en Marciano. Zij kennen alle sterke en zwakke punten van de dorpsmaatschappij en wij leren steeds weer iets meer.

Antony gaat dit jaar voor het eerst
naar de middelbare school

Er zijn middelbare school leerlingen bij die gedurende hun hele middelbare schooltijd een beurs hebben gehad. Voor die gezinnen is het een enorme hulp en de leerling heeft er zijn best voor gedaan. We proberen met de leerlingen ook samen te denken over de tijd na de middelbare school. Voor de hand ligt meetal dat ze naar Cajamarca gaan om verder te studeren of naar Lima waar ze bij een familielid gaan wonen, die hen helpt om te werken en te studeren. De overgang van het bergdorpje naar de grote stad is vaak schokkend en velen verliezen hun geloof en/of hun contact met een kerk. Het werk van Wilfredo en Judith is er sterk op gericht om een degelijk fundament te leggen in die jongelui, zodat ze ook in de grote stad staande blijven.

Afgelopen vrijdag was het een hectische dag. Er kwam een grote groep uit Sucre: zowel voor de schoolpakketten als voor de beurzen. Terwijl zij er nog waren kwam een andere groep uit La Quinua, een klein dorpje midden in de bergen waar ook jeugdwerk is: eveneens voor de schoolpakketten en de beurzen. We waren er druk mee. Onze hulp heeft iedereen een kop warme thee gegeven, want het is fris in deze regentijd en Ger heeft foto’s gemaakt van de verschillende situaties. Het was gewoon lopende bandwerk, maar we hebben het gehaald :).

Groep jongeren uit La Quinua voor beurzen

Bezoek aan Oxamarca

Volgende week gaan we voor 4 dagen naar Oxamarca. De reis duurt ongeveer 6 uur. We hebben allerlei berichten gehoord over modderlawines die op de weg naar Celendín en Oxamarca zijn gevallen, dus we hopen van harte dat het een goede reis wordt. Vaak wordt de weg zo snel mogelijk schoon gemaakt, maar je moet er niet net langs rijden als die lawine naar beneden komt. Onderweg naar Oxamarca was een viskwekerij van forellen. We hebben er regelmatig gegeten met gasten uit Nederland. Daar is een modderlawine overheen gegaan. De brug is inmiddels hersteld, maar de forellenbakken zijn vol met modder en alle forellen zijn met de modder de rivier ingezwommen. We hebben gehoord dat de mensen die er in de buurt wonen met emmers, netten, zakken en wat dies meer zijn de forellen hebben gevangen en met paarden en ezels naar huis hebben gebracht of hebben verkocht. Voor de eigenaar is het een enorme strop en meestal is men hier niet verzekerd voor dergelijke calamiteiten. De weg is weer vrij, maar Oxamarca is twee dagen afgesloten geweest van de buitenwereld. Er is meestal maar één enkele weg naar een dorp.

In Oxamarca heeft Gilmer een korte conferentie georganiseerd en daarna wordt de opening van het nieuwe gebouw van de kindereetzaal van Pan de Vida gevierd. We mogen er bij zijn. Benjamín, de voorzitter van Pan de Vida Perú, die ook bij ons in Huancayo heeft gewerkt, heeft in de jaren 80-90 veel van de kerkjes gesticht in de omgeving van Oxamarca. Hij zal met ons meereizen vanaf Cajamarca. De mensen in Oxamarca verheugen zich er al op om hem weer te zien, want het is tientallen jaren later. Graag gebed voor de reis en de contacten met de mensen. We zien er naar uit.

Daar gaan ze weer onderweg, terug naar hun dorp

Starten

Aankomst in Cajamarca

We zijn intussen al weer bijna 3 maanden terug in Peru en het is altijd net of we niet weggeweest zijn. Al snel konden we beginnen met de kerstpakketten samen te stellen voor de zondagscholen in de dorpen in het binnenland. Alle kerken die een zondagschool hebben en die zondagschoolwerkers laten opleiden door Alicia, krijgen een kerstpakket wat bestaat uit een boekje voor de kinderen, chocoladetabletten, kaneel en kruidnagel om chocolademelk te maken en een zakje snoep om mee naar huis te nemen. We hadden ook leuke cadeautjes voor alle kinderen gevonden. De kinderen in de campo krijgen eigenlijk nooit een cadeautje, want verjaardagen worden er niet gevierd, dus is het voor hen heel fijn om naast de gebruikelijke kerstviering ook een cadeautje te krijgen. In totaal hebben ongeveer 250 kinderen een kerstcadeau gekregen, en ongeveer 300 ouderen deelden mee aan het feest in 7 verschillende dorpen. We maken hier in ons huis de pakketten klaar en de zondagschoolleiders komen die dan ophalen. Ze blijven altijd even praten en we horen hoe het in hun kerk gaat. Voordat ze weggaan, bidden we nog samen. Zowel zij als wij vinden het fijn om elkaar weer te zien.

Kinderen van het binnenland met hun cadeautjes

Kerst wordt hier in de evangelische kerken wat anders gevierd dan in Nederland. In de katholieke kerken wordt er veel aandacht aan besteed op 24 en 25 december. Tweede kerstdag kent men hier niet. De evangelische kerken hebben destijds met het uittreden uit de katholieke kerk ook de vieringen van het kerkelijk jaar afgeschaft. Er is in onze kerk in Cajamarca wel een Kerstfeest geweest, maar op 20 december met een gevarieerd programma: meer op evangelisatie gericht dan op het Kerstverhaal. Het Kerstbrood, hier heet dat paneton, is een must met een beker chocola na afloop van de dienst.

In de Paasweek wordt er weer een evangelisatiedienst gehouden, wel met de kruisiging als thema, maar Paaszondag is een “gewone” zondag. Hemelvaartsdag en Pinksteren worden niet herdacht, ook niet in de Pinkstergemeentes. In onze kerk helpen we wel elk jaar fijntjes te herinneren aan die dagen en dan wordt er wel aandacht in de preek aan besteed. Daar zijn we heel blij mee natuurlijk.

Daar ik, Froukje, een lelijke misstap had gedaan (niet begaan) in de stad, kreeg ik na Kerst ernstige klachten met veel pijn in mijn linkerbeen. Het bleek dat het heiligbeen van het bekken was losgeraakt, waardoor ook de spieren een behoorlijke dreun hebben gekregen. Het duurde even, ook door de feestdagen, voordat de goede diagnose was gesteld. Oud en Nieuw heb ik op bed doorgebracht en ben om half twaalf even eruit gekomen om samen biddend het nieuwe jaar in te gaan en een paar vuurwerkstokken af te steken. Daarna heb ik elke dag fysiotherapie gekregen, maar op het moment gaat het gelukkig weer steeds beter.

Oud en Nieuw

Telefonisch hebben we veel contact met onze voorgangers, Gilmer en Marciano. Zij hebben met hun kerken intussen hun jaarlijkse vergadering gehad over verschillende moeilijke punten, maar ook om te zien wat ze dit jaar zouden willen aan onderwijs. We hebben al een paar goede berichten gehoord en we zijn benieuwd of het echt zal lukken dat de kerken dit jaar zelf een dag of een paar dagen uitzoeken om studie te ontvangen over door hen gekozen onderwerpen en van sprekers, die zij zelf zullen uitnodigen. In de afgelopen jaren hebben we tijdens de door ons georganiseerde conferenties verschillende sprekers gehad, waardoor er keuze is om iemand uit te nodigen, die hun vertrouwen ook heeft. De meeste dorpen zijn momenteel met de auto te bereiken, waardoor ook wij deel kunnen uitmaken van de conferenties die de verschillende kerken zullen organiseren.

Het is momenteel de regentijd en dus is het voor ons op dit moment niet gunstig om het binnenland in te gaan. In februari worden de schoolpakketten voor de lagere school weer klaar gemaakt en zullen de leiders van de kerken die komen ophalen. Dan worden we ook weer bijgepraat. Daarna komen de leerlingen van de middelbare scholen begin maart hun beurs ophalen. Als ze een 14 (in NL. een 7) gemiddeld hebben, krijgen ze een beurs waar ze hun schoolmaterialen van kunnen kopen. Ze komen dan met een ouder en kunnen met het geld wat wij beschikbaar stellen hun boeken, schriften en uniform kopen. Het stimuleert enorm om hun best te doen en ook de ouders om hun kinderen na de lagere school naar de middelbare school te sturen. Ook voor een eventuele vervolgstudie praten we met de ouders om te zien wat verstandig is, maar vooral dat ze niet de weg kwijt zullen raken als ze vanuit hun kleine dorp naar een stad gaan om een vak te leren.

In maart zullen we Oxamarca bezoeken, 5 uur het binnenland in. In april komen alle voorgangers naar de stad Cajamarca voor een discipelschapstraining met bijbehorend materiaal. Het is de bedoeling dat ze allemaal het programma zullen leren gebruiken voor de geestelijke ontwikkeling en groei, ten eerste van henzelf en natuurlijk van de hele gemeente. Daarna zullen we de jaarlijkse openingsvergadering hebben om de data van conferenties, jeugdweekenden en kinderwerkers-opleidingen vast te stellen.

We vragen jullie te blijven bidden voor onze gezondheid en ook voor de contacten die we hier hebben: dat God ons kan gebruiken om voor onze omgeving tot zegen te mogen zijn.