donderdag 20 september 2012

Werk hier nu afsluiten om in NL weer te starten


Laatste activiteiten met de mensen van de Campo

Laatste leidersconferentie van dit jaar

Organisatie-team met voorgangers en presbyters
Een paar uur geleden zijn ze weer vertrokken. Onze broeders uit “de campo” (het binnenland) zijn dinsdag gekomen en nu, vrijdagmiddag (14/09), weer op weg gegaan naar hun dorpen. Sommigen doen daar de hele nacht over of vertrekken morgenochtend om 4 uur.


 
Het was een fijne tijd. Het programma van de conferenties is gevarieerd. Uiteraard worden er stevige Bijbelstudies gegeven die uitdagen om in hun eigen kerken in praktijk om te zetten, maar vaak is de vertaling naar de praktijd voor hen moeilijk. Velen hebben alleen maar lagere school gehad of soms zelfs maar een paar klassen daarvan. Als ze een beetje konden lezen en rekenen dan was dat voldoende om zich te kunnen weren in de maatschappij. Dus na de derde klas werden de kinderen van school gehaald om te helpen op de akker. Bovendien waren dan de jongere broertjes en soms zusjes aan de beurt om naar school te gaan; en meer dan 3 kinderen op school was niet te betalen. Hoewel het in de dorpen allemaal staatsscholen zijn, moeten de ouders zelf de schriften en schrijfmiddelen kopen. Daarom is ons programma voor de schoolpakketten in februari zo’n enorme hulp voor de ouders. De nieuwe generatie ouders hoopt dat hun kinderen meer kunnen leren dan zij en daar helpen wij hen graag bij, met een beurs voor de middelbare school bijvoorbeeld.

Bijbelstudie is dus het speerpunt van de conferenties. Het zijn allemaal leiders van kleine kerkjes, dus dat betekent dat ze elke week een paar keer moeten preken. Tijdens de conferentie is tekstverklaring een belangrijk onderdeel. Er worden groepen samengesteld en die krijgen een tekst waar zij uitleg over moeten geven. Dit is de workshop na een les over tekstverklaring. Later op de dag mag dan elke groep de bevindingen, die neergeschreven zijn op een groot vel papier, aan de andere groepen uitleggen. Iedereen krijgt de kans om commentaar te geven of aanvullingen. Het zijn prachtige momenten waarin wij merken dat er groei is in wijsheid en kennis en daar gaat het allemaal om.

Groep kerkleiders tijdens de conferentie
Er is ook tijd voor sport en spel. Judith heeft een aangepast, heel groot ganzenbord gemaakt. Dat wordt ook met groepen gespeeld. Soms moeten ze een Bijbeltekst opzeggen, soms een lied met gebaren zingen en meestal wordt er op de witte vakken een vraag gesteld. Het geeft veel hilariteit, maar daagt ook uit tot meer Bijbelkennis.

Vrijwel alle leiders zijn niet opgevoed met de Bijbel en de Bijbelverhalen horen dan ook niet bij hun algemene vorming. In de pauzes hebben wij gesprekken met de mensen over hun gemeentes, de projecten waar ze met onze hulp mee bezig zijn, de wensen die ze hebben voor de kerk, enz. Zo wordt er op het moment hard gewerkt aan de bouw van een nieuw kerkje in Chugur, omdat de kerk van het nabijgelegen dorp Tupac Amaru zo goed gegroeid is in de loop der jaren. Dit wordt hun tweede dochtergemeente.

We hebben samen een heel goede tijd gehad en merken dat er ondertussen een hechte band is gegroeid.

Revalidatie voor kinderen

Vorige week hebben we bezoek gehad van de coördinatrice van het Lilianefonds, waar we ook mee werken. Door de bezuinigingen in Nederland zijn er beduidend minder inkomsten bij het fonds en dus krijgen de betrokken organisaties ook minder. Er is een nieuw bestuur gevormd en de aanpak is nogal veranderd. Werd er voorheen rechtstreeks met mediators (dus ik, Froukje) gewerkt, nu wordt er met aangesloten organisaties gewerkt en ligt de nadruk meer op het werk dat de organisatie doet.

Links: Mar, Midden: revalidatiearts Rubi
Onze organisatie valt eigenlijk helemaal buiten de boot, omdat de nadruk niet ligt op revalidatie, maar op ontwikkeling van de campo en bevordering van het welzijn van de mensen die daar wonen. Daarbij kwamen en komen we kinderen met een handicap tegen, waar vaak niet naar wordt omgezien, omdat men niet weet dat er iets aan gedaan kan worden. Het kan ook zijn dat de voorlichting van de medische post in een bepaald dorp onvoldoende is of dat er geen geld is om de reis naar Cajamarca te maken, waar meer gezondheidsvoorzieningen zijn.

Vorig jaar zou de coördinatrice al komen en zegde op het laatste moment af. Iets wat best een probleem was, want ik had weken nodig gehad om de reis voor te bereiden, gezien we niet zomaar telefonisch contact met iedereen kunnen hebben. Deze keer ging het beter. Zo bezochten we een jongen die bijna wekelijks epileptische aanvallen heeft, ondanks de medicijnen en ook een jongen die met hulp van het Lilianefonds is geopereerd aan een horrelvoet. Mar (de coördinatrice) kon nu meemaken hoe men in de campo moet werken en de problemen die men kan tegenkomen. Op de heenreis bijvoorbeeld, moesten we 3 uur wachten vanwege wegwerkzaamheden aan de weg naar Celendin; de volgende dag vertrok het busje een uur later omdat 6 passagiers dat gevraagd hadden, zodat zij toch mee konden naar hun dorp, waarna we vertrokken met 16 volwassenen en 14 kinderen in het busje met 18 zitplaatsen, naast en bovenop hun zakken met goederen. Dit zijn heel normale zaken die we regelmatig tegenkomen, maar voor iemand die de stad gewend is, kan het schokkend zijn. Het bezoek van Mar heeft een positieve uitwerking gehad. Juist omdat de situatie waarin wij werken uitzonderlijk is en de kinderen die we kunnen helpen door niemand anders geholpen kunnen worden, wil het Lilianefonds blijven ondersteunen, ook omdat veel nazorg door de kerken wordt gedaan. We zijn heel blij met deze positieve beoordeling.

Intussen zijn we bezig onze reis naar Nederland voor te bereiden. Eind oktober hopen we in Nederland aan te komen om verslag te doen van het werk wat we namens jullie allen hier mogen doen.

Heel hartelijk gegroet vanuit Cajamarca.

NOTE: als U giften wil overmaken of al deed, willen we U vragen alléén nog gebruik te maken van het rekeningnummer van de ING-bank: 2047678 en niet ABN-Amro

Geen opmerkingen: