dinsdag 10 augustus 2010

Zelf leren denken en onderzoeken

Eind Juli vierden we de tweede Leidersconferentie. Deze keer waren er 29 broeders die tijdens de nationale feestdagen naar Cajamarca waren gekomen. De vorige keer waren er 34 leiders en 3 ‘vrije studenten’. Zich vrij maken voor Bijbelstudie en onderwijs, terwijl er veel te doen is op het land, blijkt steeds weer een beslissing te vragen. De cultuur is hier niet een cultuur van planning en al helemaal niet van visie op de lange duur. Daarom besteden we veel tijd aan het motiveren van de broeders en proberen hen duidelijk te maken, dat de deelname aan de conferenties een investering in hun Gemeente is. Het is de bedoeling dat ze de lessen die ze krijgen, doorgeven aan hun Gemeente en niet dat ze het alleen voor persoonlijke toerusting houden. Om diezelfde reden geven we ze van ieder thema geschreven en praktisch materiaal mee naar huis.

Het was een prachtig programma met zeer nuttige lessen. Het eerste onderwerp was “Pastorale Zorg”. Dat is iets wat nauwelijks aanwezig is in de kleine kerkjes in het binnenland. Godofredo, de voorganger van de kerk waar wij lid van zijn, heeft op dit gebied een ruime ervaring. Hij begon met de opmerking dat discipline/tucht meestal veel wordt toegepast, maar dat de bedoeling daarvan: “herstel”, nauwelijks plaatsvindt. Iedereen weet wat niet goed is, maar hoe dat weer in orde moet komen is een hoofdstuk apart. Hij sprak over pastorale huisbezoeken, de noodzaak ervan, fouten die we moeten voorkomen en praktische tips voor conflictbeheersing. Het was een heel bruikbare les en we hopen dat de broeders er hun voordeel mee kunnen doen.

In de kerkjes worden soms 4-5 diensten per week gehouden. Alle diensten lijken op elkaar, er wordt gezongen en vaak geïmproviseerd gepreekt, waarna iedereen weer naar huis gaat en leeft zoals hij denkt dat goed is. Onderwijs is/was nauwelijks aanwezig. Daarom zijn de conferenties zo belangrijk, er worden onderwerpen behandeld, die de mensen zelf hebben aangedragen. Ger heeft onderwerpen als de prosperity-leer behandeld, maar ook de doop in de Heilige Geest en het functioneren van de gaven. Er is op dat gebied heel veel wildgroei met excessen. Ons verlangen is dat de kerkjes in het binnenland gezonde gemeentes worden, die invloed hebben in hun omgeving. Door de kleinschaligheid van het dorp, kan de kerk een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van de gemeenschap. Er is veel vervuiling in de beleving van de kerk door gewoontes die als doctrines worden opgelegd. De buitenkant is dan belangrijker dan de binnenkant: het hart.

Doordat de mannenbroeders opdrachten kregen, die ze in groepjes zelf moesten uitwerken, hadden we de studieboeken zoals concordantie, Bijbelse encyclopedie, Bijbels woordenboek en commentaren van Ger’s bibliotheek ter beschikking gesteld. Het was prachtig om te zien met hoeveel ijver de mannen thema’s opzochten en vragen uitwerkten. Doordat ze merkten dat Bijbelstudie leuk en interessant wordt als je hulpmaterialen hebt, zijn er nu verschillende kerkjes die een aanvraag willen doen voor hulp bij de aanschaf van een bibliotheek in de kerk.

We hebben sinds een paar jaar een verdubbelingfonds opgezet: d.w.z. dat de mensen zelf bepalen wat zij zinnig vinden om aan te schaffen voor hun kerk, zij sparen een bepaald bedrag en wij leggen hetzelfde bedrag bij. Zo heeft Malat intussen een generator voor elektriciteit aangeschaft en dit jaar kochten ze hun beamer met geluidsinstallatie om films in het dorp te vertonen. Anderen hebben muziekinstrumenten gekocht, anderen hebben de vloer van hun gebouw aangelegd. Het motiveert de mensen om hun best te doen, om met activiteiten geld bijeen te brengen, maar vooral om dromen te hebben die werkelijkheid gemaakt kunnen worden. Een bibliotheek in de kerk is nu voor verschillenden een mogelijkheid en een wens geworden, omdat ze merken dat het hen helpt om de Bijbel beter te begrijpen en teksten niet uit hun verband te halen.

Ze leren zelf nadenken en dat is iets wat hier zelfs op school niet erg wordt gestimuleerd. (Blinde) gehoorzaamheid is hier de grootste deugd. Je hoeft dan alleen maar te doen wat iemand anders zegt. Het geeft je een goed gevoel, want niemand kan je ter verantwoording roepen, en je kunt niets fout doen. Om zoiets te doorbreken is het werk van de Heilige Geest nodig en we zien langzamerhand sommige mensen wakker worden en hun eigen toekomst in handen nemen. Daar willen graag bij ondersteunen.

We hadden bezoek van een jong echtpaar uit Nederland, dat op zoek is naar Gods weg met hen, eventueel in Perú. Ze mochten erbij zijn en konden proeven wat het belang is van buitenlandse bijdrage in de ontwikkeling van het kerkelijk leven. Evangelisatie kunnen de Peruanen heel goed zelf doen, maar discipelschapstraining is toch nog een gebied waar hulp van buitenaf bij nodig is, vooral in samenhang met praktische, sociale en financiële ondersteuning.

De week na de conferentie ben ik, Froukje, druk geweest met 4 kinderen van het Lilianefonds. Een jongetje, Damian van 6 jaar, moet naar Lima gestuurd worden om te worden geopereerd. Daarvoor zijn er allerlei formaliteiten (overdrachtpapieren) nodig en dat vraagt enorm veel tijd en inspanning. Je krijgt geen lijst met welke formulieren nodig zijn, maar gaandeweg worden er steeds weer andere formulieren bij gevraagd. We beginnen met goede moed en hopen dan dat het niet te lang zal duren. Ongeveer 2 weken later kan Damian naar Lima reizen met zijn vader om een consult te krijgen voor de operatie in het Kinderziekenhuis van Lima. Daarnaast moest naar een oogarts met 2 jongens en naar de neuroloog met een andere. Veel tijd gaat ook zitten in het uitleggen aan de ouders wat er met hun kind aan de hand is en overleggen hoe de behandeling zal zijn. Als de ouders geen onderdak hebben bij een familielid in Cajamarca, mogen ze in onze kerk logeren, waar een ruimte is met stapelbedden voor de mensen uit de “campo” die onderdak nodig hebben. We zijn daar heel blij mee, want het geeft de mensen veel spanning om in de stad hun weg te zoeken naar ziekenhuizen, apotheken en laboratorio. Ook hier in de stad, zelfs in de publieke instellingen, worden de mensen uit het binnenland vaak niet goed behandeld.

Ons werk is integraal, niet alleen het geestelijke is belangrijk, maar ook het praktisch uitdragen van het evangelie en daar hoort gezondheidszorg ook bij. Met ieder kind en zijn ouder bidden we voordat ze weer weggaan, ook als ze geen christen zijn, want de hulp is voor iedereen, niet alleen voor de mensen die bij een kerk horen. Je merkt dat de mensen het waarderen. In Lima kan ik met de hulp van twee katholieke nonnen rekenen, die de weg weten in de ziekenhuizen aldaar. De mensen, die ik naar Lima moet sturen, worden door hen opgevangen en begeleid in hun weg naar de specialisten. Ook met hen kunnen we onze zorgen voor de patientjes uitwisselen en elkaar bemoedigen met gebed.

Deze maand gaan we naar Malat, waar Wilfredo en Judith het volgende Jeugdweekend zullen leiden. Het is een groep jongeren die nog niet zo lang bij elkaar komt, maar we hopen ze hiermee te versterken en ook de jongeren van andere dorpjes aan te moedigen zelf een jeugdgroep op te zetten. Dit doen Wilfredo en Judith vooral door op hen gericht materiaal te zoeken en een aantrekkelijk alternatief te bieden aan alsmaar dezelfde soort bijeenkomsten met de ouderen.

Geen opmerkingen: