Terug naar school
 |
Meenemen van de schoolpakketten
|
De laatste dozen met schoolpakketten zijn weg. Ze
werden opgehaald door de leiders van de dorpjes in het binnenland, waar een
zondagschool functioneert. In maart beginnen de scholen weer. Voorheen gingen
de kinderen in het binnenland veelal maar tot de 3e klas naar school. De
gezinnen zijn talrijk, en als het oudste kind in de derde klas zat, kon hij
redelijk lezen en rekenen en dus kon hij dan van school, zodat de kinderen die
erna kwamen naar school konden gaan. Voor meer dan 3 kinderen tegelijkertijd op
de lagere school was geen geld. Hoewel het onderwijs in Perú officieel gratis
is, moeten de ouders wel de schriften, pennen, potloden, enz. enz. kopen. Een
aantal jaren geleden zijn we begonnen met het uitdelen van basispakketten
schoolmaterialen voor de kinderen van de zondagscholen in het binnenland. Een
moeder kwam bij me en zei blij: “nu kunnen al mijn kinderen naar school gaan”.
Zij heeft er 8.
 |
| Een groep van jongeren die een beurs krijgen |
Doordat er ontwikkeling is, ook in het binnenland,
zijn er intussen in verschillende plaatsen middelbare scholen gesticht en voor
de kinderen, die gemiddeld een 14 (vergelijkbaar met 7 in NL.) op hun rapport
hebben, hebben we een beurs beschikbaar gesteld van € 100,--. In het binnenland
kunnen ze daar vrijwel alle materialen mee kopen, zowel hun uniform,
sportkleding als schriften, boeken en schrijfmateriaal. In de stad zijn de
kosten voor de middelbare school wel wat meer. Daarom is de beurs alleen voor kinderen
uit de armere dorpen. De mensen die in de stad wonen, hebben meestal ook meer
geld te besteden. Dit jaar zijn er 15 leerlingen, behorende bij de kerken van
Oxamarca en Sucre en hun buitenposten, die in aanmerking kwamen voor een beurs.
De ouders komen met hun dochter of zoon naar Cajamarca om het geld in ontvangst
te nemen. We laten de leerling een “contract” ondertekenen, waarin hij/zij
belooft trouw naar de kerk te gaan, mee te doen met het jeugdweekend wat in
zijn kerk dit jaar georganiseerd zal worden en nog een paar adviezen/regels die
bepalend zijn of hij/zij volgend jaar weer in aanmerking komt voor een beurs.
De ouders moeten een verantwoording van de uitgaven inleveren en vaak moet er
dan bij uitgelegd worden hoe je een verantwoording op papier zet: dat de
rekeningen van de materialen op naam moeten van de leerling en niet op naam van de ouders, enz.
Voor alle projecten hebben we geleerd om condities of voorwaarden te stellen. Het helpt de mensen verantwoordelijkheid te nemen en ook op een verantwoorde manier mogelijke programma’s van de staat aan te vragen. De regering heeft verschillende programma’s in het leven geroepen om goede leerlingen in staat te stellen op een universiteit te studeren. Het is niet altijd makkelijk om toegang tot deze programma’s te krijgen, maar met behulp van de voorgangers Gilmer van Oxamarca en Marciano van Sucre, lukt het toch dat er leerlingen uit het binnenland kunnen studeren aan zelfs privé-universiteiten in de steden. Wij helpen het liefst kinderen en ouders in hun eigen omgeving, zodat er een goed fundament wordt gelegd voordat ze in aanraking komen met de stad als ze de middelbare school hebben afgemaakt. Het is een wereld van verschil.
Terug naar God
Als de mensen hier komen om de schoolmaterialen en de beurzen op te halen,
horen we hoe het in hun dorp gaat in de kerk. We hebben een paar prachtige
verhalen gehoord, die we graag willen delen.
 |
Gilmer Reyna (rechts onder) en zijn vader
Julio (in
het midden): leiders van de kerk van Cajen.
|
Hartelijke groet,
Ger en Froukje
Prakken
