Wat rustiger aan

Bezoek aan Bolivia

Vanuit Santa Cruz in Bolivia sturen we dit keer een berichtje. We zijn op bezoek bij onze dochter Sanne met haar man, Marco, en hun beide dochters. Zij werken en wonen hier met de visie om gezinnen te ondersteunen met werk en bij de opvoeding. Het is fijn om een maandje deel uit te mogen maken van hun gezin.

Verhuizing

Tijdens de verhuizing

Begin maart kwamen we na een periode van 4 maanden in Nederland weer terug in Cajamarca. Het nieuws dat we zo spoedig mogelijk een andere woning moesten zoeken viel ons koud op ons dak. Gelukkig lukte het toch bijzonder snel een ander huurhuis te vinden en konden we beginnen met de verhuizing. Omdat het nieuwe huis (nog) niet  helemaal bewoonbaar was, hebben we meer dan een maand de tijd gehad om van alles uit te zoeken, te organiseren en te ordenen en beetje bij beetje te verplaatsen. Wat kan een mens in 12 jaar veel verzamelen!

De sjouw-ploeg

We wonen nu een aantal kilometers buiten Cajamarca. Het huis is eigenlijk gebouwd om er een soort hostel van te maken, dus alle kamers komen uit op een gaanderij en ’s morgens zijn we een tijdje bezig om alle deuren weer te openen. Het is wel even wennen. De omgeving is landelijk en we hebben een prachtig uitzicht op weilanden en koeien met op de achtergrond de bergen.  Tijdens alle drukte die een verhuizing met zich meebrengt , hadden we de eerste vergadering begin april, met alle leiders van de kerkjes waar we mee werken. In dit soort vergaderingen bespreken we het jaarprogramma en de veranderingen in het beleid als dat actueel is. Dat is het geval dit jaar.

Ondersteuning

Ger wordt 70 jaar en we denken dat het goed is dat hij hoe langer hoe meer overdraagt aan de beide pastors van de hoofdkerken, Marciano en Gilmer. Ze hebben zich ontwikkeld als volwassen, bekwame en betrouwbare leiders. Voor dit jaar hebben we in beide plaatsen, Sucre en Oxamarca, een conferentie gepland, die door hen zal worden voorbereid. Wij zullen hen daarbij ondersteunen. Het blijkt dat het heel goed is dat we in de buurt zijn, want in de eerste maand is er al heel wat contact over en weer geweest in verband met situaties en problemen, die zich voordeden. We zijn erg blij dat Marciano en Gilmer het voortouw van onderwijs en gemeentebouw overnemen.

Wilfredo en Judith gaan door met het jeugdwerk in dezelfde kerken en proberen dat uit te breiden. Als zij onze ondersteuning op enig vlak nodig hebben, zijn we in de buurt, maar verder zullen zij zelfstandig  hun eigen bediening met de jeugd en hun eigen gemeente Beth-El ontwikkelen. Door de nieuwe opzet van het werk krijgen wij nu meer vrijheid om uitnodigingen aan te nemen buiten het gebied waar we tot nu toe gewerkt hebben. Zonder de eindverantwoordelijkheid kunnen we per keer bekijken wat we kunnen doen. We merken wel dat de jaren gaan tellen en daarom is het fijn om verantwoordelijkheden met een gerust hart te kunnen overdragen. Ook in de kerk waar we ons in Cajamarca bij hebben aangesloten krijgen we veel gelegenheid om door onze aanwezigheid bij te dragen aan de bouw van het Koninkrijk en dat hopen we nog lang te kunnen doen:  mede bouwen!!

Uit-zicht

In-zicht