Conflict rondom de goudmijnen
Het is weer hommeles in
Cajamarca. In november vorig jaar zijn er grote problemen geweest rondom de
exploitatie van een nieuwe mijn (goud, zilver en koper) dichtbij de stad waar
we wonen. Het conflict tussen de nationale en locale/regionale overheid is toen
niet uitgepraat en dus zijn er nu weer stakingen (lees meer hierover op deze link: Wilfredo&Judith 28/11/2011).
Uiteindelijk is de bevolking de grote verliezer, want scholen gaan dicht,
sommige levensmiddelen worden duurder en het toerisme naar Cajamarca is enorm
gedaald. De handel stagneert, want de winkels moeten dicht vanwege het gevaar
van plundering. Het kost allemaal veel geld. De scholen zijn alweer twee weken dicht,
omdat er steeds protestmarsen door de straten zijn.
 |
Goudmijn Yanacocha in de hoogvlaktes van Cajamarca,
48km
van onze stad af
|
Het is een complex probleem waarin eigenlijk alleen maar
verliezers zijn. De standpunten worden steeds extremer. “Wel of geen mijnbouw?”
is nu de vraag. De mijnbouw zou een bron van inkomsten en werkverschaffing
moeten zijn, maar niet tot elke prijs van milieuvervuiling en sociale
belangenconflicten, zoals het de laatste jaren is geweest. De bewoners van
Cajamarca zijn vredelievend van aard, maar door de arrogante houding van de
eigenaren van de goudmijnen en politieke manipulatie van de regionale
autoriteiten, worden er nu situaties gecreëerd waarin de mensen gedwongen
worden om partij te kiezen.
Het lijkt soms net oorlog. De centrale regering heeft
politie- en legereenheden gestuurd, die hard optreden en daardoor de situatie
nog meer verergeren met ongeoorloofde acties tegen de bevolking. Toen we begin juni,
na een korte reis naar onze kinderen in Bolivia, naar Cajamarca terugkeerden, werd
de airport al streng bewaakt door militairen. Bidden voor onze overheden, zoals
in Romeinen wordt opgedragen door Paulus is het enige wat we kunnen en moeten
doen, want uiteindelijk liggen de beslissingen niet bij ons, maar hebben we wel
te maken met de gevolgen.
Hoe hebben wij ermee te maken?
Eén van de directe gevolgen voor ons, is dat we de geplande leidersconferentie
begin juni niet konden laten doorgaan. Het was voor onze kerkleiders niet
mogelijk om naar Cajamarca te reizen, omdat de toegangswegen geblokkeerd waren
of de busjes vanuit Celendín uit veiligheidsoverwegingen niet reden. We hebben
de conferentie verschoven naar eind juni in de hoop dat de situatie dan weer
genormaliseerd is. Br. Roel van der Graaf, onze oude voorganger uit Eindhoven,
is dan net bij ons en we zien er naar uit dat hij een stukje van het werk kan
zien en meemaken. Hij zal er ook bij zijn als we naar Oxamarca gaan voor het
eerste jeugdweekend van dit jaar, wat door Wilfredo en Judith georganiseerd en
geleid zal worden.
Een ander gevolg is dat we voorzichtiger moeten zijn met
drinkwater. Het waterleidingbedrijf van Cajamarca is niet meegegroeid met de
stad en heeft ook zijn zuiveringsmethoden niet aangepast aan de groeiende
watervervuiling door diverse bronnen. De rivieren waar het water uit wordt
gewonnen ontstaan juist in het goudwinningsgebied boven Cajamarca. Dit betekent
dat we vaak alleen in de ochtend water hebben en het water dat we drinken,
moeten filteren en koken zodat het “veilig” is. Om die reden hebben we een
waterreservoir op het dak, dat iedere ochtend weer wordt aangevuld.
Huisvesting
Als gevolg van de mijnbouw in Cajamarca zijn de prijzen van
grond en huizen buitensporig gestegen. De mijn Yanacocha van Newmont is de op
één na grootste goudmijn ter wereld en
dat houdt dus in, dat door de speculatie op het gebied van de woningbouw,
exorbitante prijzen worden gevraagd. Wij hebben tot nu toe rustig kunnen wonen
in hetzelfde huurhuis, maar 2 maanden geleden werd de huur met 30% verhoogd
zonder enige aankondiging. De huisbazin heeft al laten doorschemeren dat haar
neef hier zou willen wonen, omdat hij nu getrouwd is en een dochtertje heeft.
Eigenlijk is hij met zijn broer de eigenaar van het huis en heeft dus alle
recht om hier te wonen. Het houdt wel
in, dat als wij hier in Cajamarca nog willen blijven wonen en werken, er een
oplossing moet komen op korte termijn voor de huisvesting. Huren of een stukje
grond kopen, zodat we iets “zekers” hier hebben? Garanties op het gebied van
huurwoningen zijn er hier niet en ook de huurprijzen zijn momenteel zeer
speculatief en erg hoog.
We willen jullie gebed vragen voor dit huisvestingsprobleem.
Het is niet eenvoudig en geeft veel zorgen, die we graag met jullie willen
delen, vooral in gebed.
 |
Dit meer, waar we picknickten,
zou ook verdwijnen door de
nieuwe goudwinning
|
